این ساز در محدوده Bb است اما در قدیم کلارینت باسهایی نیز در A وجود داشتند.
پایین ترین نت این ساز در قدیم Eb3 بود که در بین سال های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ نت C توسط آهنگسازان روسی به آن اضافه شد.
اما دیری نپایید که سرانجام دوباره نت Eb3 پذیرفته ترین نت پایین برای این نوع کلارینت شد.
که امروزه نیز همین روال ادامه دارد.

در سایت ویکی پدیا درباره کلارینت باس نوشته است که نام سازی بادی در موسیقی است که دارای قمیش (زبانه) ساده، صدای بم و لولهٔ صاف است. این ساز در ارکستر سمفونیک به عنوان ساز بم‌خوان کاربرد وسیعی دارد.

کلارینت باس جز سازهای بادی چوبی تک زبانه می‌باشد.

برخی ویژگی‌های این ساز:

این ساز جز سازهای انتقالی می‌باشد.

کلارینت باس یک اکتاو بم تر از کلارینت صدا می‌دهد.

نت این ساز با کلید سل می‌نویسند.

برخی از کلارینت باس‌های رایج در آموزشگاه موسیقی:

کلارینت باس سی بمل: یک نهم بزرگ بم تر از نت نوشته شده صدا می‌دهد.

کلارینت باس لا: یک دهم کوچک‌تر بم تر از نت نوشته شده صدا می‌دهد.

البته بعضی از کلارینت ها تا نت G6 را نیز اجرا می کنند.

آهنگساز در موقع نوشتن آهنگ برای سا زکلارینت باس تصمیم میگیرد که در کددام کلید به ساخت قطعات موسیقی بپردازد.
مثلا در اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیست، بخش کلارینت باس در پارتیتورها را، به ویژه در آلمان، با کلید فا می نوشتند
و تمام نت ها یک دوم بزرگ پایین تر از آنچه که نوشته می شدند صدا می دادند.

اما در قرن بیستم نت نویسی این ساز توسط فرانسوی ها در کلید سل رایج شد
و تمام نت ها نهم بزرگ پایین تر از آنچه نت نویسی می شوند صدا می دهند.
در حال حاضر نیز از این روش استفاده می کنند.
کلارینت باس همان وسعت کلارینت Bb را دارد.

درباره کلارینت باس باید به دو نکته توجه کرد:

باس بودن به این معنی است که این ساز در میان خانوادده کلارینتها دارای گرم ترین و زیباترین صدا در نتهای پایین است.
و هرچه به طرف مناطق بالاتر می رود کیفیت و رنگ خود را از دست می دهد.

اگر چه نت های بالاG5 تا C6 حتی تا ضعیف اند و اجرای آنها بسیار سخت است ٬
اما امروزه در آثار موسیقی بسیار مورد توجه اند .
کلارینت باس همان طور که قادر به نواختن پاساژهای استاکاتو است می تواند لگا تو های نغزلی را نیزاجرا کند ٬
اما به خاطر اندازه اش، صراحت و قاطعیت آن کمتر از سازهای دیگر در این خانواده است.